«Kada dođe Ramazan, otvaraju se džennetska vrata, a zatvaraju džehennemska, a šejtani se vezuju». (Buharija, 1899; Muslim, 1079)
Od Ebu Hurejre, radijallahu anhu, se prenosi da je Allahov poslanik, sallallahu alejhi ve sellem, rekao:
إِذَا جَاءَ رَمَضَانُ فُتِّحَتْ أَبْوَابُ الْجَنَّةِ ، وَغُلِّقَتْ أَبْوَابُ النَّارِ ، وَسُلْسِلَتْ الشَّيَاطِينُ
U drugoj verziji ovog hadisa koju bilježi imam Nesa’i se kaže:
تصفد فيه مردة الشياطين
„Jaki šejtani se vezuju“ (Nesa’i)
Imam Kurtubi je rekao: Ako neko kaže: „Kako to da vidimo da se toliko loših djela i grijeha čine u Ramazanu? Da su šejtani vezani to se ne bi dešavalo.“
Odgovor je da se smanjenje loših djela odnosi na one postače koji ispunjavaju sve uvijete posta i koji vode brigu da ispoštuju sve aspekte posta; ili da se vezivanje odnosi samo na neke šejtane t.j. na meride (jake) a ne na sve njih, kao što je rečeno u nekim predajama; ili da je umanjeno zlo u ovom mjesecu što se da primjetiti – manje se zla čini u ovom mjesecu nego u drugim. Isto tako, kada bi svi šejtani i bili vezani to ne znači da se zlo ne bi dešavalo i da se ne bi činili grijesi jer postoje drugi uzroci zla mimo šejtana poput zlih duša, loših navika i šejtana od ljudi. (Fethul Bari)
Islamski učenjaci su se razišli u pogledu tumačenja toga da se šejtani vezuju u ramazanu.
Hafiz ibn Hadžer je rekao, citirajući al-Halimija : „To se može protumačiti da šejtani nisu u stanju da dovode muslimane u iskušenje kao u drugim vremenima jer su oni zauzeti sa postom koji obuzdava njihove strasti, sa učenjem Kur’ana i zikrom, spominjanjem Allaha.”
Drugi učenjak je rekao da se vezivanje odnosi samo na neke šejtane odn. na „مردة“ – meride (jake šejtane, prkosnike)
Ijjad je rekao: „To se može protumačiti na literaran način, da je to znak za meleke da je mjesec počeo, kao poštovanje njegove svetosti, i da se spriječe šejtani da naude muslimanima. Može se protumačiti i da se odnosi na veličinu nagrade i oprosta u ovom mjesecu, i da šejtani manje zavode ljude pa da je to isto kao da su vezani. Ovo drugo tumačenje je podržano činjenicom što se u predaji koju prenosi Junus od ibn Šihaba a koju bilježi Muslim, kaže: فتحت أبواب الرحمة- “otvaraju se vrata milosti“. Vezivanje šejtana se takođe može protumačiti kao metafora da oni nisu u mogućnosti da dovode ljude u iskušenje i da im uljepšavaju prohtjeve i strasti. Al-Zejn ibn al-Munir je rekao: „Prvo gledište je najvjerovatnije ispravnije i nema potreba da se pokušava razumjeti na bilo koji drugi način mimo literarnog značenja. (Fethul Bari 4/114)
Ne treba zaboraviti da je uz svakog čovjeka njegov karin-šejtan koji ga nikad ne napušta sve do časa njegove smrti.
(NU-M)