Sudeći po komentarima korisnika Redita, većina Austrijanaca nema lijepo mišljenje o Srbima koji tamo žive – uglavnom su okarakterisani kao “kriminalci” i “nacionalisti”
Iako ima Srba koji to nisu, kako pišu, “seljački mentalitet” je ono što kod njih preovladava – a sa tim su saglasni i naši ljudi koji žive u Austriji.
“Većina mladića srpskog porijekla koje sam upoznao još u školskim danima u Austriji bili su žestoki nacionalisti, ograničenih shvatanja, kratkog fitilja, anti-austrijski orijentisani, i često su sebe predstavljali kao žrtve”, piše u komentaru jednog Austrijanca na ovoj društvenoj mreži.
Bio je nešto blaži kada se radi o ženskoj populaciji iz Srbije: “Djelovale su mnogo bolje, djelile su hranu i bile su prilično širokih shvatanja u vezi sa različitim temama”.
Srbi su kriminalci koji su fini samo kada imaju korist od toga, opsjednuti su statusnim simbolima, i ne poštuju austrijske zakone”, glasi sledeći komentar.
Da nije sve tako crno ukazuje navodno jedan košarkaš koji je imao prijatelje Srbe među svojim saigračima u Austriji.
“Očito se razlikujemo po temperamentu, jer oni su bili pasionirani ljubitelji košarke i mnogo su psovali. Ali, oni koje sam dobro poznavao, van terena su uglavnom bili mirni i ljubazni”, piše on i dodaje da je upoznao i neke “lude Srbe” dok je bio barmen.
“Bili su pravi kriminalci, zastrašujuće. Ali pretpostavljam da je kod većine takvih rat ostavio psihološke posledice, čak i ako su rođeni ovdje. To što nisi Austrijanac i što ne pripadaš ovdje je teško samo po sebi, a njihova impulsivnost im takođe ne pomaže”, zaključuje košarkaš.
Da su neke od navedenih stvari bar djelom istinite, čini se, pokazuju i reakcije srpskih korisnika Redita, čiji su komentari na ovu temu prevedeni na engleski jezik.
“Nije daleko od istine. Momci koje znam ovde u Beču su kockari, imaju nove automobile, voze brzo i slušaju glasnu muziku. Seljački mentalitet najgore vrste”, piše jedan korisnik koji se predstavlja kao Srbin.
Drugi, takođe Srbin koji živi u Beču, potvrđuje njegove riječi: “Zaista se ovako ponašaju. To je generacija čiji su roditelji pobegli nakon rata, rođeni su i odrasli u Srbiji, a tamo odlaze samo kada su na putu za more i nazad”.
Ipak, ima i onih koji su stali u odbranu svojih sunarodnika u Austriji, pa navode da osim pojedinaca koji su umešani u kriminal, tamo živi i radi mnogo “normalnih ljudi i majstora”.
Kako piše u jednom komentaru, iako su to dobri ljudi, nedostaje im obrazovanje, zbog čega i nisu omiljeni društveni sloj za prosečnog Austrijanca. Međutim, postoje i oni koji su izvršni direktori, ljekari, inženjeri.
“Znam da su me Austrijanci nekoliko puta smiješno gledali kad su me čuli da govorim srpski, ali koga briga. Ako vam je savijest čista, nema potrebe da se nervirate zbog nečijeg mišljenja. Barem su iskreni na Reditu, jer u stvarnosti zapravo nemaju petlju da kažu šta misle”, napisao je jedan Srbin.
(B92)