Srpski su mediji koristili metode ratne propagande iz devedesetih za satanizaciju građanskog protesta u Crnoj Gori
Prvo udari Vučić, dočeka Krivokapić, onda se javi Vulin i dočeka Zaharova. I tako 3.402 puta emitovanje retorike sukoba i mržnje…
Mučno je, i opominjujuće, što su preživjele mnoge metode propagandnog rata iz devedesetih, samo sada sa novima akterima, medijske harange koja je mogla da zavadi ljude i narode i dovede do krvoprolića na Cetinju 4. i 5. septembra
Srpski mediji su tokom jednog dana izvještavanja, 5. septembra kada je ustoličen mitropolit Crkve Srbije, objavili 593 priloga u štampi, TV i radio stanicama, od čega su čak u 207 priloga negativno izvještavali o akterima građanskog protesta i crnogorskom predsjedniku Milu Đukanoviću.
U polovini novinskih objava (252) se ne pominje Đukanović niti su posvećeni aktivnostima ,,komita“, odnosno građana, nešto manje od petine (121) označeni su kao neutralno izvještavanja, dok je samo 21 prilog bio pozitivno konotiran prema građanskim protestima i aktivnostima Đukanovića.
Istraživanje Pobjede, analiza sadržaja srpskih medija u periodu 15. avgust – 14. septembar, otkrilo je da je ustoličenje na Cetinju bila dominantna tema i da je za tu priliku aktivirana kompletna propagandna medijska mašinerija pod kontrolom srpskog predsjednika Aleksandra Vučića.
Kako je naš list juče objavio, od 3.402 priloga koje su objavili srpski mediji za 30 dana, građanski protesti i aktivnosti predsjednika Crne Gore su negativno konotirani čak 1.316 puta!
Zanimljivo, u štampanim medijima jedino su frankfurtske Vesti uspjele da sve priloge u kojima se pominje Đukanović – negativno konotiraju. Od štampe u Srbiji, dnevni listovi su objavili 86 odsto negativno konotiranih vijesti, izvještaja ili komentara, dok su u periodičnoj štampi od pet tekstova – četiri negativno konotirana. Što se tiče televizija i radio stanica, ,,uspjehom“ od 100 odsto može da se podiči nacionalni Radio Srbije: svi prilozi u kojima se pominje Đukanović ili građanski protesti su negativno obojeni.
Miletić: Ideja stvaranja “srpskog sveta” nije umrla, Dodik, Srbija, Crna Gora, BiH
METODE MANIPULACIJE
Različiti su mehanizmi kojima su srpski mediji u negativan kontekst dovodili one koji su se protivili ceremoniji ustoličenja.
Djelimično se to činilo prenošenjem izjava političkih protivnika crnogorskog predsjednika, kao i onih koji su osuđivali građanske proteste – od izjava srpskog predsjednika Vučića ili ministra unutrašnjih poslova Aleksandra Vulina, do navođenja stavova čelnika crnogorske vlasti, premijera Zdravka Krivokapića i potpredsjednika Dritana Abazovića, do citiranja lidera Demokratskog fronta, Andrije Mandića, Milana Kneževića ili Slavena Radunovića.
Shodno uređivačkim koncepcijama srpskih medija, njima je poseban prostor omogućavan.
No, posebne manipulacije su rađene kroz opremu naslovne konstrukcije, kao svojevrsni redakcijski komentar. I kada se citira Milo Đukanović 4. septembra, da treba odgoditi ustoličenje, onda kroz naslov tabloid ,,Alo“ zlokobno poručuje – ,,Milo priziva krv na Cetinju“, iako se u samom tekstu precizno navodi što je rekao crnogorski predsjednik.
Istraživanje Pobjede pokazuje da su inverzija konotacije izjave ,,specijalnom opremom“ naslovne konstrukcije, kao i ekstrakcija dijela rečenice iz konteksta i prikazivanje u drugom fokusu ključna sredstva medijske manipulacije u analiziranom periodu.
To je jedan od ključnih zaključaka istraživanja Pobjede: najveći broj negativnih tekstova ili priloga o Milu Đukanoviću i, uopšte, o građanskom otporu na Cetinju 4. i 5. septembra pripremile su redakcije srpskih medija, često koristeći nepotpisane tekstove, kao i uz tendenciozne opreme naslovne konstrukcije.
Još jedno je sredstvo obilato korišćeno za stigmatizaciju građanskih protesta i ključnog ,,organizatora“ Mila Đukanovića – svakodnevne izjave političkih protivnika.
A njih je zaista bilo mnogo i bili su vrlo revnosni u napadima.
UDRI IZ SVE SNAGE
To pokazuje i statistika iz istraživanja Pobjede: od 1.793 priloga u kojima je zabilježena bar jedna izjava u kojoj je pomenut, direktno ili indirektno, Milo Đukanović, registrovano je čak 1.477 negativnih izjava, neutralnih 398, a pozitivnih – 72.
Kada se grupišu izjave, negativne je najviše generisao sam medij, odnosno redakcije i novinari, njih je 414.
Sljedeća grupacija su izjave političkih aktera u Crnoj Gori, koje su prenošene u srpskim medijima – ukupno 170, pa treba dodati 158 izjava zvaničnika Vlade Crne Gore. Od zvaničnika, apsolutni prvak u napadima na Đukanovića i građane koji su protestovali na Cetinju je premijer Zdravko Krivokapić: za 30 dana čak 99 puta je dao negativnu ocjenu o ,,komitama“ i Đukanoviću. Drugi na listi je potpredsjednik Dritan Abazović koji se negativno izrazio u 54 svoje izjave, dok je Vlada Crne Gora, kroz saopštenja, ,,samo“ pet puta targetirala protivnike ustoličenja.
Od crnogorskih političara, lider Demokratskog fronta Andrija Mandić bio je najagilniji u srpskim medijima – 111 puta udarao je po ,,komitašima i Milu“.
Političke stranke u Srbiji imale su 162 negativne izjave, ali je pojedinačno bez premca Aleksandar Vučić: srpski predsjednik je 142 puta napao Đukanovića iako je stalno tvrdio da se ,,ne meša“ u dešavanja u Crnoj Gori.
Predsjednik srpskog parlamenta Ivica Dačić je takođe bio hiperaktivan – u srpskim medijima je 75 puta targetirao crnogorskog predsjednika i demonstrante, dok je vrlo angažovan bio i član Predsjedništva Bosne i Hercegovine, ,,kapo“ od Republike Srpske, Milorad Dodik, koji je imao 67 napada.
Iako bi se na prvi pogled činilo da je bio najagilniji, Aleksandar Vulin zauzima tek četvrto mjesto po broju negativnih izjava – ,,svega“ 58. Njemu za utjehu, bio je najbezobzirniji u izboru kvalifikacija kojima je napadao ,,crnogorske nasilne ekstremiste“.
Angažovana je bila i ,,ruska operativa“. Za tridesetak dana agilna Marija Zaharova, portparolka Kremlja, 16 puta je u negativnoim kontekstu pomenula Đukanovića, a pomoć Crkvi Srbije stigla je i od Ruske pravoslavne crkve – 12 napada na protivnike ustoličenja mitropolita Joanikija na Cetinju.
I tako se pravio scenario ratnog raspleta. Prvo udari Vučić, nastavi Krivokapić, onda se javi Vulin i dočeka Zaharova. I tako deset puta na dan…
I to nije bilo sve, naravno.
Panović: Crna Gora nije Republika Srpska, ne znam kako to ljudima nije jasno
KREIRANJE RATNE ATMOSFERE…
Srpski mediji su obilato koristili i takozvane ,,analitičare“ koji su navodno trebali da omoguće nepristrasni pogled na dešavanja u Crnoj Gori. U realnom životu svodilo se to na – bjesomučne napade.
U tom društvu je najistaknutiji bio nekadašnji srpski poslanik, potom lider Crnogorske stranke koji se izjašnjava kao nacionalni Srbin, sadašnji medijski poslenik na TV A1 Vladimir Pavićević. Uspio je da se javlja i napada na Đukanovića skoro svaki treći dan – zabilježeno je 19 njegovih ,,analiza“ u srpskim medijima.
Na ,,odličnom drugom mjestu“ je samoproklamovani političar-analitičar Vladislav Dajković koji je skoro svakog drugog dana gostovao po raznim ,,hepijima“ i ,,pinkovima“.
Zanimljivo, jedan od najeminentnijih boraca protiv crnogorske nezavisnosti, Matija Bećković, samo se dva puta ,,obrecnuo“ na Đukanovića, baš kao i njegov politički saborac Vasilije Krestić ili srpski nacionalistički opozicioni političar Đorđe Vukadinović…
Istraživanje Pobjede pokazuje kako je od sredine avgusta do polovine septembra kreirana atmosfera medijskog rata, kako su vaskrsli stari propagnadni obrasci stvaranja neprijatelja, tako poznati iz vremena Miloševićevih ratova. Kao i devedesetih prvo su krenuli popovi, olovne riječi da bi se stvorila olovna, ratna vremena, nalik onima u Bosni iz 1992. godine.
Srećom, ta se mračna istorija nije ponovila u Crnoj Gori 2021. Mučno je i opominjujuće što su preživjele mnoge metode propagandnog rata iz devedesetih, samo sada sa novima akterima, medijske harange koja je mogla da zavadi ljude i narode i dovede do krvoprolića na Cetinju 4. i 5. septembra.
Zato Crna Gora, bez obzira na političku opciju, mora da izvuče pouke i ne ponavlja lošu prošlost.
Napomena o autorskim pravima: Dozvoljeno preuzimanje sadržaja isključivo uz navođenje linka prema stranici našeg portala sa koje je sadržaj preuzet. Stavovi izraženi u ovom tekstu autorovi su i ne odražavaju nužno uredničku politiku The Balkantimes Press.
Copyright Notice: It is allowed to download the content only by providing a link to the page of our portal from which the content was downloaded. The views expressed in this text are those of the authors and do not necessarily reflect the editorial policies of The Balkantimes Press.